ไม่หลบ ... ก็คอขาด

   ช่วงฤดูหนาว น้ำก็แห้งขอดคลอง ยายชีก็ถ่อเรือออกไปธุระแต่เช้ามืด เยี่ยมญาติโยม ทีนี้พอขากลับตอนเย็น น้ำก็แห้งขอดคลอง งวดเข้า งวดเข้า จวนจะถึงวันแล้ว แต่ไปไม่ไหว เหลือบไปเห็นตาเถรเข้า อันที่จริงตาเถรคนนี้ แกก็แอบชอบยายชีจ้องจะฟันอยู่นานแล้ว .. ว่าแล้วยายชีก็ร้องบอกตาเถร


เออ .. ตาเถรเอ้ย แกมาช่วยเข็ญเรือไปถึงวัดหน่อยสิ
ตาเถรทวงเลย ... แล้วแกจะให้อะไรข้าสเป็นรางวัล


ยายชี  : แล้วแกจะเอาอะไรละ
ตาเถร  : ก็เอาตรงนั้น .. นะ
ยายชี  : (รู้ดีว่าตาเถรจะเอาตรงไหน) .. เอาเหอะ ๆ แกช่วยเข็นเรือถึงวัด จะเอาอะไรข้าก็ให้
ตาเถร  : (ย้ำอีกทีว่า) ... แน่นะ


         ว่าแล้วตาเถรก็ถกเมขรลงคลอกไปเข็นเรือให้ยายชี กว่าจะไปถึงวัดก็เหนื่อยเหงื่อตก แต่ก็ทวงสัญญา


ตาเถร  : อ้าว ยายชี ไหนว่าจะให้ข้าไง


   ดึงมือตาเถรหลบเข้าไปในป่าละเมาะข้าง ๆ วัด พอไปถึงก็นอนหงายอ้าซ่าให้ตาเถรตามสัญญา... แต่ช่วงนั้นเป็นช่วงฤดูหนาว  หนาวก็หนาว แถมตาเถรก็ลงไปแช่น้ำเข็นเรือ .. เลยหด ทำยังไง ๆ มันก็ไม่สู้ หมดปัญญา เลยบอกกับยายชีว่า


ตาเถร : เอ้า ๆ .. ยายชี ข้าไม่เอาแกแล้ว ไปเหอะ ข้าไม่เอาแล้วว่ะ


   หลังจากนั้นก็กลับบ้าน ตาเถรเกิดปวดท้องกระทันหัน (ปวดท้องอึนั่นแหละ) ก็เข้าไปนั่งอึที่ทุ่ง เวลามันโพล้เพล้ ก้เลยคว้ามีดไปด้วย เพื่อกันสัตว์ร้าย ขณะที่นั่งอีไปอึมา ก็นึกถึงภาพยายชีอ้าซ่า  ทีนี้ .. ก็เด่ขึ้นละซี เอา ยี่งนึกก็ยิ่งตั้ง ตาเถรนึกโมโหในใจ


ตาเถร : อ้อ ๆ ตอนนี้ละทำเป็นตั้ง หมูดี ๆ ไม่กิน พอเห็นขี้ละมีงตั้งเชียวนะ


  ว่าแล้วตาเถรก็เอามือกดหำลงไปจิ้มขี้ จิ้มไปจิ้มมา ก็กระดกขี้ใส่หน้าตาเถรเต็มหัวไปหมด ตาเถรโกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยง คว้ามีดได้ ฟันฉับลงไปเต็มที่ ขณะที่นั่งยอง ๆ อยู่ ตูดก็กระดก หัวทิ่ม  ตาเถรร้องขึ้นว่า


ตาเถร :  ดีนะที่มึงยังรู้จักหลบ ถ้ามึงไม่หลบละก็ ... คอขาดเชียวมึง